Afternoon!

Wo ho te sen? Hier gaat alles prima.

Ik heb al eens beschreven hoe een normale dag voor mij eruitziet hier (weet dat het erg rustig lijkt, maar jullie moeten wel bedenken dat het wel altijd 30-35 graden is!). Laat ik nu maar eens wat vertellen over de mensen en dieren waar ik mee leef. Mijn gastouders werken overdag gewoon, hij bij een bedrijf en zij is lerares. Ze zijn wel altijd vroeg thuis, hij al rond 12/13u en zij om 14u. Geen 9-tot-5werkdagen dus. Dan heb je dus Nana, de enige betaalde werkneemster; ze is begin vijftig en slaapt in de meisjeskamer. Baba, de vader van mijn gastvader, is denk ik eind 70. Hij loopt erg moeilijk, dus zijn dagen bestaan vooral uit tv kijken en buiten zitten. Ceecee is een kennis van Momma uit haar kerk en zij helpt hier ook mee, geloof dat ze in september gekomen is en in augustus gaat beginnen met een opleiding tot verpleegster. Grace is 21 jaar, zij is naar dit weeshuis gekomen als wees toen ze 17 jaar was. Nu helpt ze ‘s ochtends (daarmee bedoel ik vanaf een uur of 4, half 5) met alles schoonmaken en daarna gaat ze naar haar werk, de kappersopleiding. Verder heb je dan nog het oudste meisje hier, Elizabeth, zij gaat dus niet naar school maar helpt mee in het huishouden. Ze is geloof ik nog niet eens 14 jaar, hoewel je haar minstens als 16 zou schatten. Elke dag wast ze de kleintjes, kookt ze maaltijden voor alle kinderen, wast ze kleren, en krijgt ze nog meer klusjes van bijvoorbeeld Ceecee en Nana. Hoe ze dat volhoudt?! Toen ik 13 was hielp ik alleen met de afwas, dat vond ik meer dan genoeg.. Dan blijven alleen de kinderen nog over; die bijna allemaal naar school gaan. Een meisje van drie jaar was tot nu toe steeds thuis overdag, omdat ze nog niet praatte, maar dat gaat nu een heel stuk beter, dus gisteren is ze voor het eerst ook naar school geweest!

Als het om dieren gaat; er zijn er genoeg, maar er wordt wel heel anders mee omgegaan dan we in Nederland gewend zijn. Ik vraag me af of er ook maar 1 Ghanees is met huisdieren voor de gezelligheid, denk het niet eigenlijk. .In/rond het weeshuis zijn er behoorlijk wat dieren, elk met een eigen functie. Er is 1 kat zonder naam, heel erg mager, en toen was ze ook nog eens zwanger, ze heeft twee verschillende kleuren ogen en is er om de kakkerlakken te vangen. Vrijdagochtend zat ik rustig te ontbijten toen ze heel onrustig rond de tafel liep. Dacht eerst dat ze misschien honger had, maar dat was niet zo. Vijf minuten later hoorde ik ineens een gepiep: de bevalling begon. Het gekke was dat ik dat kleintje helemaal niet zag liggen, en moeder kat bleef ook maar draaien. Toen zag ik ineens dat het kleintje nog aan haar achterste hing, volgens mij met de pootjes om haar staart geklemd. Het leek net een aapje die daar hing haha. Moeders bleef zich maar in alle bochten wringen om te kijken wat ze nou toch aan haar staart had hangen?! Even later lag ie op de grond en bracht ze hem naar een plek waar ik haar (natuurlijk) niet goed kon zien. Dacht eerst dat ie het misschien niet gehaald had, want ik hoorde helemaal geen geluid meer, maar hij leeft dus nog! Gek genoeg is het er dus maar eentje (hoewel er niet veel meer bijgepast had denk ik in dat kleine buikje).

Er lopen twee honden rond, Jitty en Good. Good is al heel oud, hij hinkt wat met zijn poot en heeft een enorme dreadlock in zijn staart. Jitty is nog wel jong maar een enorme schijterd, die rent meteen weg als andere honden naar hem blaffen. Ze zijn er (dat hadden jullie wel geraden) als bewaking, maar mijn vorige verhaal met de inbreker bewijst dat ze nog wel wat training kunnen gebruiken. Ze hebben hokken vol konijnen, heel schattig (er zitten ook nog wat kleintjes bij), maar die zijn er dus enkel en alleen om opgegeten te worden. Dan is er nog een hok met een stuk of zes geiten, waarvan de grootste ook een behoorlijke verzameling dreadlocks in zijn vacht heeft (heeft niks met een reggae of rasta fari te maken hoor). Soms zijn er periodes dat ze elke dag een paar keer ontsnappen; eerst was het wel grappig maar na zoveel keer gaat de lol er wel vanaf. Ze klinken trouwens zo vreemd, alsof ze de baard in de keel hebben ofzo. Echt niet te beschrijven. Las laatst op internet dat geiten net als mensen ook een soort van dialect/accent/tongval hebben. Dat verklaart wel waarom ze hier zo anders klinken dan in Nederland. Zij zijn er ook om gegeten te worden. Ik heb het vlees een paar keer gehad, maar rundvlees is een stuk minder taai hoor! Tot slot komen er vaak wel even wat kippen door de goot voorbijschuifelen, druk tokkend op zoek naar eten.

De ‘oudere jongens’ (10-14 jaar) doden/slachten de dieren als Momma het weer eens tijd vindt voor wat vlees op tafel, maar ik geloof dat ik dat al eens verteld heb. Als het goed is staan er op het begin ook wat foto’s van op waarbij ze het vlees klaarmaken.

Je zou Ghana wel al seen grote kinderboerderij kunnen zien, langs en op de weg lopen overall kippen, soms wat geiten, honden, een enkele keer zie je een ezel in een ‘tuin’ staan.. Alleen het kaaswinkeltje en de varkens missen nog ;) (die laatste hebben ze trouwens wel veel in het noorden).

Ik weet dat ik het altijd over eten heb, maar… 1.5 week geleden heb ik mijn eerste pakketje ontvangen! Nouja, ontvangen.. Ik had een briefje gekregen van het postkantoor, dat er een pakketje op mij lag te wachten; in Sunyani! Sunyani is dus een hele andere stad! Blijkbaar is het postkantoor hier in Techiman niet groot genoeg (ik bedoel niet dat het pakket groter was dan het postkantoor hoor), dus moest ik het in een postkantoor iin een andere stad ophalen. Ik was zelf nog nooit in Sunyani geweest. Gelukkig was Momma’s oudste zoon Gab er toevallig (hij zit normaal gesproken op een soort kostschool) en moest hij ook daarheen, dus gingen we samen. Eerst met de taxi naar het trotrostation, daar een ‘shared taxi’ naar Sunyani genomen (ruim een uur rijden), toen nog 10 minuten lopen&zoeken, en toen waren we eindelijk bij het postkantoor. Gab begon in Twi tegen de man van het postkantoor te praten, maar die onderbrak hem al snel: “Do you speak English?”. “ Eh, yes”. “This is an office, so you have to speak English”. “Oh, ok. Well, this girl wants to pick up a package”. “Girl or woman?”. Haha, het was best wel grappig maar ik had wel een beetje medelijden met Gab. Ik moest omgerekend ook nog eens 9 euro betalen om het pakketje mee te krijgen, maar je moet er wat voor overhebben, toch? Gab was intussen op zoek gegaan naar de formulieren die hij nodig had, maar die bleken ze hier toch niet te hebben. Toen hij even later weer terugkwam was ik net klaar. “Where is the young man that was with you?”. “He’s coming, oh look there he is”. “Young man, carry this for her”. En ik nog proberen “No no, I can carry it myself!” (geloof dat ik zelfs iets zei over dat ik wel sterk genoeg was om het zelf te dragen). Maar ik was nog bezig het wisselgeld in mijn portemonnee te proppen, dus toen was Gab me alsnog voor. Nu ik eindelijk mijn pakketje had konden we dus weer terug . Een hele ochtend en aardig wat geld kwijt, maar wat is het fijn om weer eens smoeltjes, stroopwafels, ontbijtkoek, drop (en nog meer) te kunnen eten! Hier kan ik wel weer even mee vooruit! Ik weet dat een aantal mensen mij nog een pakketje gestuurd hebben, dus die 2 maanden moeten geen probleem meer zijn qua snoep ;)

Afgelopen vrijdag is Pita gearriveerd, een Nederlands meisje van 21 (bijna 22) jaar. We hadden via de mail, en later toen ze in Ghana was via de sms, al contact gehad. Ze klonk superenthousiast en heel aardig, en dat blijkt ze dus 'in het echt' ook te zijn!! Ze had zelfs nog wat Haribosnoep en maskertjes voor me meegenomen :D Zooooveel beter dan die Zweden! Die zijn vorige week zaterdag vertrokken, dus ik zat wel een weekje alleen. Maar het is zo gezellig nu, we hebben ook al allemaal ideetjes om het weeshuis nog wat op te vrolijken en de kinderen (en volwassenen) zijn zo te zien ook heel blij met haar. Heerlijk om weer Nederlands te kunnen praten (voelde op het begin wel een beetje vreemd, maar ik ben het gelukkig nog niet verleerd). Ok, ik geef toe, ook fijn om weer eens wat nieuwe boeken te lezen (heb die van mij 2 en 3 keer gelezen, en 2 Engelse boeken van de Zweden ook al 2 keer haha).

Ik heb wel het gevoel dat het steeds warmer wordt! (nee, niet vanwege het broeikaseffect, hoewel dat er misschien ook wel een heel klein beetje mee te maken heeft. Als je ziet hoeveel zwarte rotzooi er uit sommige auto's komt hier..). Dan zit ik gewoon rustig met de kinderen en loopt het zweet letterlijk in straaltjes over mijn rug, zo vreemd! (sorry als dit nogal onsmakelijk overkomt, maar ik wil jullie de waarheid natuurlijk niet onthouden ;)).

Nu zijn jullie wel weer bij lijkt me. Heb er ook nog wat foto's op gezet van Lake Bosumtwi.