Coole Kikkerlandbewoners,

Iets later dan ik gepland had, maar hier dan toch weer een verslagje van de afgelopen 1.5 week.

Vorige week zaterdag ben ik (alweer) naar de kust gegaan. Eigenlijk zou ik daar een weekje rondreizen met Caro (uit mijn introweek, dat plan hadden we al vanaf mijn 3de week in Ghana), maar helaas kon ze toch weer niet mee. Ze was ergens over gestruikeld, had haar knie opengehaald en kon nauwelijks meer lopen. Eind deze week vertrekt ze al naar Duitsland, dus besloot ik maar in mijn eentje te gaan.

Ik bleef de eerste nacht in Cape Coast slapen, de reis er naartoe was weer interessant. Het eerste halfuur in de trotro was er een trotropastoor (?) die keihard stond te bidden, zingen en preken. Ik overdrijf niet, hij schreeuwde alles (ook nog eens in Twi, waardoor ik niet eens wist wat ie dan naar ons schreeuwde). Gelukkig stapte hij na 30 minuutjes uit, nadat een aantal mensen hem geld hadden gegeven voor deze nuttige dienst. Een tijdje later zag ik, nog steeds vanuit de trotro, dat er ergens een begrafenis aan de gang was. Hier vinden die dus gewoon buiten plaats, iedereen zit op plastic stoeltjes die netjes in rijen zijn opgesteld. Nu komt het: ik zag de dode gewoon liggen! Vanaf waar ik zat had het ook een slapende man op een soort bed kunnen zijn, maar het was wel duidelijk dat dit toch echt zijn afscheidsfeest was. Ik zeg 'feest' omdat ze hier niet rouwen bij begrafenissen, maar ze vieren het mooie/lange leven dat de overledene heeft gehad, en natuurlijk dat diegene nu naar de hemel gaat.

Verder verliep de reis naar Cape Coast prima. Daar aangekomen moest ik met een taxi naar het guesthouse toe. Ik praatte wat met de taxichauffeur, en op een gegeven moment vroeg ik hoe oud hij was (het is hier nogal moeilijk leeftijden te schatten, ik dacht dat ie halverwege de twintig was en wilde checken of dat een beetje klopte). Hij bleek 28 jaar te zijn, en vroeg toen naar mijn leeftijd. Ik zei dat hij die maar moest raden. Het gesprek ging toen zo:

Are you 26? No! 24? No. 25? No. 22? No. Ok, but you are in you twenties right? Ehm no, I'm 19. Waarop hij zei: What? Well, nineteen is too young..(ik heb maar niet gevraagd wat ie daarmee bedoelde).

Zondagochtend vertrok ik richting de 'Green Turtle Lodge'. Dat is een lodge aan een heel mooi (prive)strand, je kunt er slapen in een huisje, op een zolder of in een tentje. (Ik heb in die laatste twee geslapen). Vanaf Cape Coast moest ik 3 keer overstappen op andere trotro's. In de laatste trotro kwamen er twee blanke meisjes (1 Britse, 1 Amerikaanse) die dezelfde bestemming hadden als ik. We konden het wel goed met elkaar vinden dus dat was gezellig :) Zij waren deel van een groep van nog 12 anderen, beetje veel namen te onthouden dus.. De rest van de groep vond ik ook wel aardig, maar ik kon niet echt m'n plekje vinden. Daarom ging ik dan maar gewoon liggen lezen op het strand of muziek luisteren. Toen voelde ik me wel wat alleen; het was een stuk leuker geweest met Caro of Pita erbij maar helaas. Alsnog, het was wel een klein paradijsje daar hoor! Het allerleukst vond ik de douche. Stel je voor:

Een douchehokje van hele mooie stenen, een echte douche (geen emmerdouche), vogels die op het randje van de muur gaan zitten, het muurtje is net laag genoeg zodat je uitzicht op het strand hebt, boven en naast je zie je palmbomen, en op de achtergrond hoor je het geluid van de zee... Zo'n douche wil ik ook wel!!

Woensdagochtend vertrok ik weer naar Cape Coast, ik moest eerst 20 minuten over het strand lopen voor ik bij een dorpje kwam met een trotroverbinding. Bij de Green Turtle Lodge 'wonen' ook twee honden, die voor de verandering een wel aan mensen gewend zijn. Een van die honden liep dat stuk over het strand helemaal met me mee (het was al best warm en lopen op het strand is wel zwaar natuurlijk). Hij wachtte zelf letterlijk totdat ik in de trotro zat (waar ik eerst nog 20 minuten op moest wachten), daarna ging ie pas weer terug. Het klinkt misschien heel stom, maar het was net alsof ie me echt uitzwaaide, het gaf me echt een goed gevoel. Misschien is dit alleen te begrijpen als je 5 maanden in Afrika zit, maar ik wilde het toch even met jullie delen ;)

In Cape Coast ontmoette ik 5 Canadese meisjes (4 van de 5 met Nederlandse grootouders), waar ik de middag en avond heel gezellig mee heb opgetrokken. Een van die meisjes was heel dik; die kreeg me toch een aandacht! De een pakte haar kuiten vast en zei 'I love them!', een ander greep haar buik (waarop ze tegen ons vertelde: I loved it), weer een ander zei: 'I love your shape' en 's avonds stonden de mannen/jongens in de rij om met haar te praten. Echt geweldig om te zien!

Zondagochtend ging ik weer naar huis; reizen is leuk, maar thuiskomen is ook wel heel fijn! Pita heeft laatst allemaal dvd's gekocht, dus hebben we al twee keer een filmavondje gehouden met z'n tweeen. Shrek kijken met bananenchips, Ghanese chocola, verse ananas en een zakje water, dat is pas genieten!

Dit verhaal is al heel lang, sorry daarvoor, maar dit wil ik jullie niet onthouden. Zaterdag huurden Pita en ik een taxi af om ons naar bepaalde watervallen te brengen. De chauffeur reed heel hard, ik weet niet hoe hard want de snelheidsmeter deed het niet. Ineens hobbelden we ergens overheen. Verschrikt keek ik Pita aan: 'Wat was dat?'. Dit is een Afrika-ervaring die ik liever niet gehad had: we hadden zojuist een jonge geit overreden. Uit een soort schrik/verbazing moesten we allebei lachen, is dit net echt gebeurd? 'Meneer, u heeft net een geit overreden!'. Eerst begon hij te lachen, daarna was zijn reactie: 'Het was niet mijn schuld'. Sprakeloos. Later reed hij met volle snelheid op een tegenliggende auto af, zo'n 10 meter voor we zouden crashen stuurde hij pas opzij.

Nog twee weekjes, dan ben ik weer thuis in het veilige Nederland ;)

xxx Krista

Ps: Ik heb besloten jullie toch maar niet te overhoren, ik ga ervanuit dat jullie alles braaf bijhouden ;)